- Idea Bank, ITI Neovision, Go Ride Serwis, Potenza di Lana.
- To przedsiębiorcy, których dotyczyły wyroki sądowe w sprawach decyzji UOKiK z zakresu ochrony konsumentów
Idea Bank – sygn. VII AGa 1602/18
Pierwszy wyrok dotyczy decyzji z października 2014 r. UOKiK stwierdził, że sposób, w jaki Idea Bank informował o możliwości przystąpienia do grupowego ubezpieczenia na życie i dożycie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym wprowadzał konsumentów w błąd. Spółka, zawierając umowy, nie informowała o ryzyku związanym z oferowanym produktem, a także o wysokich kosztach rezygnacji z umowy przed końcem jej obowiązywania. Pracownicy, prezentując ofertę, eksponowali tylko korzyści i nie informowali o możliwości straty. Przedstawiali ją jako standardową lokatę lub jako produkt oszczędnościowy. Potwierdziły to liczne skargi klientów napływające do urzędu.
Prezes UOKiK nałożył na ubezpieczyciela ponad 4 mln zł kary finansowej i nakazał zaniechanie praktyki. Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów obniżył sankcję do 1,5 mln zł.
W styczniu 2019 r. Sąd Apelacyjny zmienił wyrok sądu I instancji i zwiększył karę do 3 mln zł. W ustnych motywach rozstrzygnięcia sąd wskazał, że zachowanie pracowników Idea Banku wprowadzało konsumentów w błąd. W ocenie sądu klienci banku mają prawo oczekiwać profesjonalnej i rzetelnej informacji. Zdaniem SA kara ma charakter represyjny i edukacyjny i powinna być odczuwalna dla spółki.
ITI Neovision – sygn. I NSK 4/18
Kolejny z wyroków dotyczy decyzji z kwietnia 2013 r. Urząd uznał, że ITI Neovision, jednostronnie zmieniając umowy zawarte z abonentami telewizji „n”, naruszył zbiorowe interesy konsumentów. UOKiK zakwestionował również sam sposób przekazywania informacji o zmianie umowy oraz zbyt krótki termin na złożenie rezygnacji z automatycznego przejścia na ofertę „nc+”.
UOKiK nałożył na spółkę ponad 10 mln zł kary oraz zobowiązał ją do usunięcia skutków zakwestionowanych działań.
Po wyrokach sądów I i II instancji w maju 2015 r. i listopadzie 2016 r. sankcja nałożona na spółkę wyniosła ponad 1,2 mln zł.
W lutym 2019 r. Sąd Najwyższy rozpatrzył skargę kasacyjną ITI Neovision. Sąd musiał rozstrzygnąć, czy do wprowadzenia nowego wzorca w umowie zawartej z konsumentem konieczne jest, aby kontrakt zawierał klauzulę modyfikacyjną. W ustnych motywach uzasadnienia SN stwierdził, że takie postanowienie umowne jest niezbędne. Wskazał też, że treść klauzuli musi wskazywać okoliczności upoważniające przedsiębiorcę do wprowadzenia zmiany oraz jej konieczność. Sąd oddalił skargę kasacyjną. Kara ustalona przez sądy niższej instancji nie uległa zmianie.
Potenza di Lana – sygn. XVII AmA 16/17
Trzeci z wyroków dotyczy firmy Potenza di Lana z Poznania, która m.in. sprzedawała wełnianą pościel. Postępowanie UOKiK wykazało, że przedsiębiorca ograniczał prawo do zwrotu zakupionego towaru (odstąpienia od umowy) oraz wprowadzał w błąd w sprawie terminu, w jakim konsumenci mogli odstąpić od umowy. Dodatkowo klienci nie mieli możliwości wyboru sposobu usunięcia wady produktu. W swoim formularzu reklamacyjnym przedsiębiorca narzucał nieodpłatną naprawę jako jedyne możliwe rozwiązanie.
W grudniu 2016 r. urząd wydał decyzję, w której uznał, że przedsiębiorca naruszył zbiorowe interesy konsumentów. UOKiK nałożył na Potenza di Lana karę finansową o łącznej wysokości ponad 29 tys. zł.
W lutym 2019 r. Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów oddalił odwołanie przedsiębiorcy. Sąd stwierdził, że przedsiębiorca wprowadzał konsumentów w błąd w zakresie przysługujących im uprawnień. Ocenił także, że nałożona na niego kara jest proporcjonalna do stwierdzonych naruszeń.
Go Ride Serwis – sygn. VI SA/Wa 1844/18
Ostatni z wyroków dotyczy skargi spółki Go Ride Serwis na decyzję prezesa UOKiK z lipca 2018 r. Urząd stwierdził, że maski antysmogowe nie miały m.in. oznakowania CE, a także przedsiębiorca nie posiadał certyfikatu typu WE i deklaracji zgodności. Negatywny wynik badań laboratoryjnych zleconych przez UOKiK potwierdził, że maski nie spełniały wymagań dla środków ochrony indywidualnej.
UOKiK nakazał przedsiębiorcy wycofanie z obrotu, zaprzestanie sprzedaży oraz odkupienie od konsumentów wadliwych masek. Dodatkowo urząd zobowiązał spółkę do zapłacenia 13 tys. zł za badania laboratoryjne.
W marcu 2019 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie stwierdził, że zaskarżona decyzja nie narusza prawa. Sąd w całości podzielił argumentację prezesa UOKiK. Za podstawową kwestię uznał zakwalifikowanie masek antysmogowych do środków ochrony indywidualnej, które powinny spełniać wymagania określone w rozporządzeniu Ministra Gospodarki. Wyrok sądu jest nieprawomocny.
O testach masek antysmogowych przeprowadzonych przez UOKiK informowaliśmy wcześniej w komunikacie prasowym.
Baza wyroków
Od listopada 2015 r. na stronie UOKIK działa baza wyroków sądowych. Zamieszczane są w niej informacje dotyczące wszystkich rozstrzygnięć w sprawach decyzji z zakresu praktyk ograniczających konkurencję, kontroli koncentracji, naruszenia zbiorowych interesów konsumentów oraz w sprawach o uznanie klauzul za niedozwolone (w których powodem był prezes UOKiK). Baza dostępna jest w zakładce „Wyroki” na stronie internetowej UOKiK: http://decyzje.uokik.gov.pl/bp/wyroki.nsf. Szczegóły dotyczące zasad zamieszczania wyroków znajdują się w dokumencie: Zasady informowania o sprawowaniu sądowej kontroli nad decyzjami prezesa UOKiK.
Czytaj więcej na:
https://www.uokik.gov.pl/aktualnosci.php?news_id=15437
